Κάποτε ευημερούσα, η αμπελουργική δραστηριότητα του νησιού είναι πια μια ανάμνηση. Παραμένουν μόνο μερικά μικρά αμπέλια για ιδιωτική κατανάλωση. Ωστόσο, βρήκαμε ίχνη και πηγές που μαρτυρούν μια σημαντική παραγωγή σταφυλιών που προοριζόταν κυρίως για την Αίγυπτο, μόλις πριν από ογδόντα χρόνια. Τα πατητήρια, τα οποία χρησιμοποιούνταν για την παραγωγή μούστου, βρίσκονταν μέσα στις αγροικίες. Σήμερα, μπορούμε να διακρίνουμε με σαφήνεια τις καλλιεργούμενες κάποτε ζώνες, παρατηρώντας απλά τις παλαιές αναβαθμίδες που είναι πλέον χέρσες.

Παρόλο που οι πιο ηλικιωμένοι κάτοικοι του νησιού μιλούν με νοσταλγία για την λευκή ποικιλία "Μοσχάτο Αλεξανδρείας" και για την ερυθρή ποικιλία "Φωκιανό", με έκπληξη διαπιστώνει κανείς ότι τα λίγα αμπέλια που καλλιεργούνται σήμερα προέρχονται από ποικιλίες της ηπειρωτικής Ελλάδας χωρίς ιδιαίτερο χαρακτήρα.